Burdur’daki KYK yurdunda mütezayit depremzedeler, acılarını paylaşarak afetin izlerini silmeye çalışıyor

Kahramanmaraş merkezli depremlerden etkilenen ve Burdur’daki Itimat Yurtlar Kurumu (KYK) yurduna getirilen depremzedeler, yaşadıkları depremi ve yakınlarını kaybetmenin üzüntüsünü birbirleriyle paylaşarak travmayı atlatmaya çalışıyor.

“Asrın felaketi” olarak nitelendirilen depremlerde evleri yıkılan, gösterişli hasar gören ve bir nice yakınını kaybeden depremzedelerin, kaldıkları Safahat, Asımın Nesli, Köşe KYK ve Gölhisar KYK yurtlarında tüm ihtiyaçları karşılanıyor.

Yurtlara yerleştirilen 2 bin 515 depremzede, kimi vakit yurdun bahçesinde ve yemekhanesinde birbirleriyle ayrımsız araya gelerek kardeş kardeş ediyor.

Kahramanmaraş’tan mevrut, 5 çocuğundan birini depremde kaybeden 83 yaşındaki Arif Agâh, AA muhabirine, ilk depremde canip yatan evinden sağ çıkmayı başardıklarını söyledi.

Aynı mahallede 9 bükülmüş aynı binanın 5’inci katında oturan kızı Bağlılık Keten’in enkazda vefat ettiğini tamlayan Agâh, eşiyle kızının acısını yaşadıklarını, yurtta hayata tutunmaya çalıştıklarını aktardı.

Agâh, yurtta verilen hizmetten kıvançlı kaldıklarına değinerek, “Zelzele haddinden fazla şiddetliydi. Kahramanmaraş’ta çok vadi yıkılınca bizi bile buraya getirdiler. Şimdilik eşimle burada kalıyoruz, kızımın acısını yaşıyoruz.” ifadelerini kullandı.

82 yaşındaki Döne Bilir bile kızını unutamadığını vurgulayarak, ” Tanrı’ın verdiğine şükürler olsun, her şey Tanrı’tan. Kızıma çokça üzülüyorum. Çokça mebzul bire bir evlattı. Burada bize çok bereketli bakıyorlar. Tığ üstümüze başımıza hiçbir öz almadan dışarıya çıktık. Yemeğimizi, çamaşırımızı veriyorlar. Allah hükümetimizin yokluğunu vermesin.” diyerek konuştu.

“Bizi buraya getirmeleri haddinden fazla balaban moral oldu”

Depremde bir nice yakınını kaybeden Kahramanmaraşlı Hüseyin Sırlı (70) birlikte akrabalarını kaybetmenin üzüntüsünü yaşadığını dile getirerek, “Yeğenimi ve eşini kaybettim, hanımımın akrabalarından ölenler oldu. Burada tekrardan normal gönül dönmeye çalışıyoruz. Bizi buraya getirmeleri haddinden fazla büyük maneviyat oldu.” değerlendirmesinde bulundu.

Elbistan ilçesinden mevrut aritmetik öğretmeni Hasan Çelik (55) birlikte bir numara ve ikinci depremlerde balaban alışılmamış yaşadığını anlatım ederek, şöyle konuştu:

“Meridyen Düzlemi olan depremde 6-7 yedi binanın yıkıldığını gördüm, bağırışımalar vardı, çok korkunçtu. Köydeki ağabeyimin beraberinde beş altı periyot kaldım, AFAD’a başvurma ederek bu yurda geldim. Burada bizi çokça mebzul karşıladılar. Buradaki rahatlığı evimizde bulamazdık, bize ailelerinden biriymişim kadar davranıyorlar. Personelin hepsi güler yüzlü. “

“Çocuklarımız için geldik”

Hatay’dan mevrut Meryem Yüksel dahi depremlerden sarsıldıklarını vurgulayarak zor günler yaşadıklarını yurtta görevlilerin kendileriyle ilgilendiğini anlattı.

Antakya’dan gelen Oktar Atahan de evinin ağır sıklet hasar aldığını, dostlarını kaybettiğini anlatarak, “Çocuklarımız üzere geldik, burada çocuklarımızın eğitimi, yemesi, içmesi çokça mebzul.” dedi.

Share: